Europatour 4

Hallo Lieve mensen,

Jaja het einde van onze reis is in zicht. Toch hebben we nog hele leuke updates hoor!

Venetie (Italy)
Eindelijk! Na een rit van meer dan 12 uur in de trein, kwamen we om 12 uur ś nachts op het treinstation van Venetië. Dennie, Emma en ik waren de enige mensen in de coupé. We waren erg moe van onze reis en dus om wakker te blijven hadden we onze muziek hard aangezet in de trein. Daar kon de conducteur ook wel om lachen.
We stonden buiten bij de bushaltes wanhopig te zoeken naar onze bus en of die eventueel nog om half 1 's nachts zou gaan. Totdat er een bruine kerel naar ons toe kwam die half Nederlands sprak. Hij was een zwart 'rijdende' taxichauffeur en heel vriendelijk. Ook wist hij waar we naar toe moesten voor ons hostel. Voor 20 euro zou hij er ons heen brengen. En dat was zeker geen probleem voor ons luitjes en zo midden in de nacht.

Hij bracht ons over een lange brug met zijn auto en zette ons af bij de haven waar je allemaal bootjes zag liggen. Hier zouden we een boot vinden die naar ons hostel ´sunny beach´ zou gaan. Dit hostel hadden we 6 uur geleden geboekt en kost 80 euro voor de drieen van ons. Even rekenen luitjes, juist dat is zń 27 euro per nacht. Dit is een hele normale prijs dat een hostel vraagt. En dat in het hoofdseizoen van Venetië!

Oke. stel je even een groot watertje voor, met veel kleine bruggen naar eilandjes, waar weer hoge huizen op staan met krappe gangetjes, dan kom je aardig in de buurt van Venetië. Om de zoveel meter op de eilandjes staan vlonjes met een halte, dit is de vervanger van de bus. Je komt ALLEEN met de boot ergens. Niemand in dit gedeelte van Venetië heeft een auto. Je zult alleen BMW en Volkswagen boten zien. Je ziet namelijk verschil in kwaliteit van de boten. Omdat er geen auto' s zijn, zijn er wel politie en ambulance boten!! Met zwaailichten.

We ontmoeten in onze boot drie Nederlanders en ook zei moeten (inmiddels half 2 's nachts) naar Sunny Beach hostel toe. Zei hebben alleen meer informatie hoe je daar naar toe moet lopen als je eenmaal op zn eiland bent, dus kletsen we gezellig met elkaar en lopen we er gezamelijk heen. Emma heeft het idee alsof het zo had moeten zijn. Herkennen jullie dat gevoel. Geen toeval maar gewoon alsof je dat steuntje of die persoon bedoeld is om te ontmoeten?

De boot brengt ons naar Palanca, en overal zijn steegjes en geen voortuinen. Het is krap zonder krap te zijn. Bij het hostel krijgen we al snel onze sleutel van de kamer en voor de derde keer deze vakantie valt mijn mond open. Wow! Een benedenverdieping met kasten, bureaus en een badkamer. En een ruime bovenverdieping met drie aparte bedden. Ons eigen appartement!! Dit voor 80 euro??? Is this a joke? Venetië hoorde toch duur te zijn? Om 3 uur snachts vallen onze ogen dicht.

Om 9 uur ś ochtends is één van ons al weer druk in de weer. Emma staat in de badkamer haar tanden te poetsen. ´Goedemorgen!´ krijg ik te horen. Dennie ligt boven nog te ronken. De arme schat heeft deze hele vakantie nauwlijks geslapen door de warmte. Hmmm, ga ik zelf nog verder slapen?? Maar net als bij Emma komen de Venetiëverkenkriebels omhoog. Dennie geeft aan deze dag verder te willen spenderen aan slapen. Althans aan zijn gesnurk te horen. Dus trekken Emma en ik erop uit.

Al snel als je in Venetië ben, ontdek je regels. Deze regels vielen ons op:
1. Je mag niet zwemmen in de grachten.
2. Je mag niet op het plein op de grond zitten want dan spreekt de politie je aan
3. Je mag niet in bikini rondlopen.
4. Je mag niet weinig betalen als je een kerk wil bezoeken
5. Je moet volledig in moslim outfit zijn, mocht je een kerk in willen
8. Je mag niet zwart rijden met de boten.

Oke, dan nu aan jullie de volgende vraag. Aan hoeveel regels denken jullie dat wij ons aan hebben gehouden?

Venetië telt 411 bruggen volgens de gratis tour die wij later die dag krijgen. Ook heeft er ergens in Venetië (wij zijn er langs gelopen) een mevrouw een kattenwinkel waarvan de katten de plek/winkel runnen. Wij zijn er wezen kijken want het lijken me wel hele bijzondere katten als ze alleen een winkel kunnen runnen. Ja hoor! Ze liggen alleen te slapen in de vensterbank. De eigennaar is normaal gesproken niet in de winkel te vinden en de mensen betalen daar en laten geld achter.

Verder zijn deze dames heerlijk wezen winkelen. De huizen in venetië zijn volgens onze Dennie niet goed onderhouden. De muren verbrokkelen en het onderste gedeelte van de huizen staat onder water en moet goed onderhouden worden. De kleine straatjes met water zijn zo 3 tot 1,5 m diep en zijn toe aan renovatie maar hier is te weinig budget voor. Mensen haten hier overigens ook de grote cruiseschepen want die golven die daar vanaf komen, leveren schade aan de gebouwen. Ook zie je hier in elke souveniershop maskers (zie google). Dit komt omdat venetie vroeger 3 plagen heeft gekend en de lijkendragers droegen deze rare maskers.

ś avonds zijn we uit eten gegaan want ons hostel heeft namelijk geen keuken. Het uit eten gaan komt mijn neus een klein beetje uit. Zelf eten maken is ook wel eens fijn. En dan nog te bedenken dat ik volgende week weer 7 dagen uit eten ga op mijn vakantie in Bulgarije... De straf ;P

De voglende ochtend ontbijten we samen met zń drieeen. Er komt een kerel bij ons zitten, wat redelijk normaal is tijdens backpacken. De kerel wil deze dag ook naar Burano, een eilandje verderop in Venetië. Emma zei uit beleefdheid dat hij best mee mocht reizen naar Burano omdat wij al hadden uitgekiemt hoe we daar naar toe moesten.

Dennie geeft ons geld voor het betalen van ons ontbijt en we zien de jongen ons raar aankijken. Emma zegt met een knipoog tegen de jongen dat Dennie alles voor ons betaald. Dennie betaald verder onze boottickets, hij ziet Dennie deze dag onze boodschappen en druiven betalen. ´Zou deze kerel rijk zijn, zie die jongen denken´. Niet wetende dat we een gezamelijke pot hebben waar zowel geld van mij als van Emma in zit. Dennie doet er nog een schepje bovenop en noemt ons ´zijn meiden´. Great! Nu komen we over als of we een harem zijn... Twee vrouwen en 1 man die alles betaald. De kerel blijkt ons overigens de hele dat te volgen. We komen niet van hem af! Ook wel grappig, hoe hij ons volgt en het naar zń zin heeft. Uiteindelijk schudden we hem af voor het avondeten. Dennie en zijn dames wouden prive uit eten om nog van onze laatste paar avondjes te genieten.

Die avond zwemmen we om 8 uur ś avonds aan het strand in de zee. We nemen beurten, wie er bij onze tassen blijft. Later willen we ons omkleden maar zien dat alle hokjes afgesloten zijn omdat het vrij laat is.
Dennie: ´Hier kan het ook, in deze kier in het hoekje´´. oke, doen we dat wel...
We zijn nog even spullen aan het pakken en er komt een kerel langs.
Kerel: ´´Ǵuys, why is evrything closed?´ Vraagt hij.
Dennie antwoord hem dat hij zich hier niet in de cabines kan omkleden.
Kerel: ´''Ah, do you know a place?´´
En ik zeg met mijn naive kop dat hij hierachter in het hoekje kan omkleden. De kerel bekijkt het hoekje en zegt ´´Thanks, guys´´.

Emma kijkt me aan met een blik ´´ Daar gaat onze kleedkamer´´. Geduld, die kerel is vast snel klaar... Dennie gluurt voorzichtig om het hoekje of die kerel al klaar is met omkleden. Emma:´en is die al bijna klaar?´
´Euhm...´ antwoord Dennie. ´´Hij is aan het plassen´´
Emma's hoofd is priceless. In onze kleedkamer?

De kerel loopt er even later uit en zegt: ´´Thanks guys, you saved me one euro´´ terwijl hij de euro omhoog houd.
Emma roept verontwaardigd terug: ´´Yeah, in our changing room?!´´
De kerel kijkt nog even maf terug naar ons.

Het werd de grap van de avond net als de harem en Dennie-is-rijk grap.

München (Germany)
De volgende dag nemen we de trein naar München. Het is weer een lange zit van meer dan 10 uur. Toch vliegt het voorbij. Die avond dat we aankomen in München zoeken we uren naar een hostel en eten.

Emma en ik belanden bij een typisch Duits beercafe schijnbaar. Hier kwamen we pas achter toen we twee cola hadden besteld en de ober ons verschrikkelijk raar aankeek. Het eten was er heerlijk, het hostel was beroerd. Zeker omdat ik midden in de nacht wakker werd terwijl er een vreemde kerel naar me keek op een paar centimeter afstand. Hij raakt me hoofd aan, en ik sta perplext. Wacht eens ff... Dit is me nog nooit in een hostel overkomen. Hij verteld dat hij het raam heeft opengezet want het was zo heet en vraagt vervolgens waar ik vandaan kom. Euhm.. dude het is 3 uur snachts. Ik heb geen zin in een conversation. De kerel raakt weer mijn schouder aan en vraagt of ik buiten kom. Ik voel me helemaal niet op mijn gemak. Nog even en ik ga een mep uitdelen en de rest wakker maken. No, itś gonna be early tommorow so I would like to sleep. Have a good night as well, zeg ik hem. Vervolgens draai ik me om en hoor ik de kerel gaan liggen in zijn eigen bed. Getsie wat een creep! Die nacht heb ik slecht geslapen.

De volgende dag is onze creep al snel weg. Gelukkig! We gaan vandaag Dennie uitzwaaien want hij gaat terug naar Nederland. Emma en ik blijven nog drie dagen langer rondtrekken. Alleen München is echt geen drol aan. Dus besluiten we heel snel dat we naar Berlijn willen. En dus blijken we nog twee uur met Dennie in de trein te zitten. Gezellig Dennie uitzwaaien vanuit de trein ^^. Gelukkig was het afscheid niet zo emotioneel. Dennie is niet zo van de emoties, en baant snel een weg naar zijn volgende trein. We roepen nog na: ´stuur je even een berichtje als je er bent?´ en krijgen het antwoord terug: ´als dat echt moet...´´ Onze kerel verlaat de groep, en nu is het een meiden groepje geworden. Joehoe!

Nu zijn we in Berlijn en straks gaan we de stad verkennen op de fiets. Ook hebben we een boel politie gezien want er waren demonstraties verderop.

Wordt vervolgd...

Lieve groetjes van ons!
Dag schatten