Europatour deel 2

Dag lieverdjes,

Hierbij weer een update! Want we hebben weer internet;)
Ten eerste ontzettend bedankt over alle updates over onze broertjes! We hebben zelf hun blog ook bijgelezen. Super leuk dat ze nu een aantal updates hebben en dat Jasper en Aron ook hebben medegedeeld dat ze nog leven daar in dat land;P

Oke, back to the story. Vervolg over Wenen.

Die ochtend werden Dennie en ik wakker in onze hostelkamer in Wenen. Emma bleek verdwenen te zijn, die had teveel energie na het afgaan van het brandalarm. We spraken af met elkaar bij de st Peterdom. Dat is een mooie kerk hartje centrum van Wenen. Nog steeds geld van toepassing dat op alle straten, op alle gebouwen, je zult gewoon geen vogelpoepje zien. Het is erg schoon en vergeleken met Parijs ook niet duur. Wenen is in mijn ogen nog vrij Westers. Hiermee bedoel ik te zeggen dat de sfeer die er hangt vrij Duits is. Ze praten ook Duits (redelijk verstaanbaar) dus misschien geeft dat ook nog niet echt een gevoel dat je in een vreemd land bent. Er is echter in Wenen genoeg maar dan ook meer genoeg historie te vinden. En dat vond zeker 1 persoon in onze groep geweldig (Dennie Smartass) ;) Verder kan je hier heel goed zwart reizen. Dat doen Emma en ik. Ze controleren nergens, alles is gebaseerd op de goede wil van de mens. Er hangen bijvoorbeeld moderne tijdschriften in de metro en niemand neemt ze zomaar mee. Verder bewijst de mate waarin mensen met hun troep omgaan ook de goede wil van deze mensen. Heel apart om dit te vergelijken met andere steden.

Die dag hebben we alle touristische hoogtepunten te voet afgelegd. Het paleis van SISI, en alle andere gebouwen die ter ere van de keizer er staan, prachtige kerken, de oprazaal waar veel muziek van Mozard word afgespeeld (Mozard heeft een poos gewoond in Wenen) en diverse kunstenaars zoals Picasso en klint. Echt een onderdompeltje in de geschiedenis van Wenen.

Halverwege onze tour kwamen we nog twee actieve dames op een podium tegen. Kei hard dansen en mensen aanmoedigen om ook te gaan dansen. Het leek op zumba... en voor hun was een groep mensen die hun nadeden. Dennie herkende de dame op het poduim, die blijkt toevallig in Nederland tijdens de Hoi- weken aanwezig te zijn (studentenfeest). Dennie, Emma en ik keken elkaar aan, deden onze tassen af, en begonnen mee te swingen met de groep. Zelfs al zou Micheal Jackson verschrikkelijk teleurgesteld zijn in onze dansmoves, op dat moment maakt het niet uit,nobuddy knows us!

Savonds laat maken we voor het eerst onze eerste gezonde maaltijd in een hostel. Aardappel schijfjes, een burgertje en brocoli. Ooh en eindelijk voor het eerst melk drinken. Wat waardeer je z'n simpele maaltijd na al dat junkfood van afgelopen dagen. We raken aan de praat met een backpacker die alleen rondtrekt. Hij komt uit de UK en gaat ook richting Hongarije. Grappig wie weet komen we je nog tegen, roepen we.

Deze nacht slapen we echt heerlijk in onze bedden op onze hostelkamer. We hebben een eigen wc, douche en drie aparte bedden met goede matrassen en een koelkast op onze eigen kamer. Zo luxe heb ik het niet vaak gehad tijdens mijn reizen door Australië en Nieuw Zeeland. We slapen lekker uit en de volgende dag gaan we naar een tentoonstelling van schilder Klint. Gisteren liepen we namelijk langs souveniers shops en Emma herkende een afbeelding in deze shop. Deze afbeelding heeft de moeder van Emma op haar tas staan. We trokken na van wie de foto was en het blijkt schilder Klint te zijn! Op naar zijn tentoonstelling!

Oke, zelfs mijn eigen moeder zou niet zomaar naar zn museum gaan als dat wij deze dag gedaan hebben. Schilderijen, schilderijen en nog meer schilderijen! Toch kan ik deze schilderkunst erg waarderen van Klint. Het is lief en tender. En daarnaast zijn er nog vele andere schilderijen, sommige die je niet een blik waardig keurt, andere die je uitgebreid gaat bekijken.

Na deze middag reizen we met de trein door naar onze volgende locatie. Het leukste is om op dat soort momenten in de trein te gaan vloggen. Jullie kennen het vast wel! Je weet wel, van die youtubers die hun hele eigen leven non stop filmen en dan op youtube zetten? Nu maak ik kleine reisfilmpjes met Emma en Dennie over de steden die we hebben bezocht. Maar puur voor ons zelf zodat we aan het einde van onze reis een mooie film kunnen maken.

Bratislava (Slowakije)
Oke mensen, stel je even voor. Je hebt een zware backpack op je rug en kleine tas die je voor op je buik draagt. Je loopt het ouderwetse treinstation af dat eigenijk helemaal niet zo groot blijkt te zijn voor een hoofdstad. Je loopt naar buiten en je verwacht een city te zien. En je ziet... Euhm, lange wegen en lage gebouwen... En geen winkel te bekennen!

Dennie, Emma en ik lopen random door Bratislava. Waar zijn de mensen jongens? We besluiten zomaar een bus in te springen zonder kaartje of besef waar de bus heen gaat. Emma loopt naar de busschauffeur: ´´Hello! We don't have any ticket, sorry!´´ De busschauffeur is een schat. Hij glimlacht lief en roept: ´that's oke´´. En zo zitten we dus een aantal haltes in de bus. Maar terwijl we in de bus zitten is er geen sign te bekennen van een stad of een boel mensen. Euhmm, jongens? Zullen we er maar uitstappen? Zo gezegd, zo gedaan. We stappen uit bij een geweldig groot wit kasteel met een adembenemend uitzicht over Slowakije. Hier zijn de touristen te vinden. Niet veel, maar wel wat!

Dennie dumpen we ergens met onze tassen en Emma en ik gaan een kaart van Bratislava scoren. Een mevrouw in de winkel is ook een schat en kruist op de kaart alle plekken waar een hostel zich zou kunnen bevinden aan. Eenmaal terug bij Dennie, wordt Dennie aan het werk gezet. Dennie kan goed kaart lezen, go Dennie!

Bratislava heeft een geweldige brug met een ruimteschotel die erboven zweeft;P Verder is het witte gebouw met het uitzicht een van de grootste touristische attracties. We lopen EINDELIJK door de stad heen, en we zien.... Allemaal leuke ´italiaanse´ straatjes met overal restaurantjes. De gebouwen zijn niet zo hoog en hebben lichte kleuren. Leuke witte kerken en overal ZOMERJURKJES! Omg, alle vrouwen hebben hier een leuke zomerjurk aan... Misschien ook omdat het zaterdagavond is? Maar omg, wat een babes lopen hier rond. Emma denkt dat het misschien arme dames zijn die hier een rijke man aan de haak hebben geslagen. Let's be real, slowakije is een relatief arm land. En het valt wel op dat de heren hier helemaal niet zo knap zijn als de dames...

Ik wordt ergens gedumd in de stad met alle backpacken en Emma en Dennie verdwijnen uit zicht. Een poos later komen ze terug met goed nieuws. Ze hebben een goedkope pension gevonden waar we komende dagen kunnen overnachten. En even later sta ik in dat pension met open mond. Wow, dit is een hotel toch? Is dat niet te duur? Nee hoor, zegt Emma. Voor 80 euro per nacht kunnen we hier slapen met zn drieeen. De kamer is geen hotelkamer, het is groter dan dat, met een bad waar Dennie die avond meteen gebruik van heeft gemaakt en meerdere kamer met bedden. Omg, het is hier zo goedkoop! Letś score some dinner in Bratislava!

We zijn bij een leuk tentje gaan zitten om daar onze enorme honger weg te eten. Het was inmiddels ook 21;00 en onze magen knorde verschrikkelijk. Een kerel komt eerst onze drankjes opnemen en vervolgens vraag ik of hij ook meteen het eten wil opnemen want we hebben gigantische honger. Dit weet hij overigens tactisch te onwijken door te zeggen dat hij zo terug komt. Even later zien we hem lachen met zijn collegaś bij een opening in de muur. Huh, hoezo lacht die kerel? Ik begon bijna te denken dat het hier brutaal was om meteen te vragen of je eten mag bestellen. We wachten, en wachten, en voor de mensen die mij persoonlijk kennen, ik ben een slechte wachter als ik honger heb. Emma en Dennie weten het beter te handelen. Ik vraag vervolgens aan meisje of we kunnen bestellen. Het meisje snelt ook weg. En dan krijg je mij gepikeerd. Dennie en Emma helpen me kalm te houden en ik doe heel hard me best om even rustig als hun te blijven. Inmiddels is het half tien en mijn buik doet pijn. Even later durft degene die bestellingen opneemt bij onze tafel te komen, en we schieten hem aan. WE WANT TO ORDER SOME FOOD, zeiden we. En nu nam hij wel onze bestelling op. Mensen achter ons zaten ook te mopperen over de duur van hun eten. Emma legt mij kalm uit dat ze hier waarschijnijk van touristen leven en dat het dus niet uitmaakt of de service goed is of niet. Deze mensen komen hier toch nooit meer terug en ze werven toch steeds weer nieuwe touristen die hier komen eten.

Eindelijk hadden we ons eten voor onze neus. En... Het viel tegen. Voor mij maakt het niet zo uit. Ik ben een vreetmachine en ik proef het toch niet als ik honger heb. Maar Emma en Dennie vonden het echt jammer. En daar kan ik niet zo goed tegen, en de frietjes waren ook niet zo lekker. Dennie ga je met me mee? vraag ik. Ik was vooral nog boos door de kwaliteit van de bediening. Dit omdat ik bij Termen busloo in de bediening veel betere survice kon verlenen aan veel meer tafeltjes dan dat er hier op dit teras stonden. Dus stampen we naar binnen, en liet Dennie me even razen tegen die kerel van de bediening. We kregen uiteindelijk een discount. Daar hebben we een lekker ijsje ergens in de buurt van gegeten;) En vervolgens heerlijk geslapen in onze geweldige paleisje.

Vervolg volgt...

xxxxxx
Ons

PS: We hebben meer fotos van dennie gemaakt dan de afgelopen 5 jaar van zijn leven...